Ελλάδας και των Ελλήνων.
Πόσο τυχαίο είναι άραγε ότι Ελλάδα και Κύπρος έχουν τοποθετηθεί στο κέντρο του ενεργειακού χάρτη του αύριο; Πόσο τυχαίο είναι άραγε πως η Ελλάδα βρέθηκε στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο με ένα πολιτικό σκηνικό και δυναμικό, το οποίο αρνείται επιμόνως να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κινηθεί προς το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών και της χώρας, αλλά με πολύ μεγάλη ευκολία αποφασίζει να νομοθετεί υπέρ των «δάνειων» και κατοχικών δυνάμεων; Στην Ισλανδία, ένας μόνο πολιτικός –ο πρόεδρος της χώρας- στάθηκε στο ύψος του, συμπεριφέρθηκε ως άνθρωπος και σταμάτησε την επερχόμενη ορδή του ΔΝΤ και των δανειστών που απαιτούσαν να πάρουν τα πάντα από τον Ισλανδικό λαό. Στην Ελλάδα δεν βρέθηκε ούτε ένας που να σκεφθεί το συμφέρον των πολλών, να σεβαστεί την δημοκρατία και το πολίτευμα και να δώσει το δικαίωμα στον λαό να αποφασίσει… Ούτε ένας!
Και όμως, σε έναν μήνα θα μπορούσε να μην υπάρχει κανένα απολύτως οικονομικό πρόβλημα για την Ελλάδα, η οποία έχει την δυνατότητα να μετατραπεί σε πανίσχυρο διεθνή οικονομικό «παίκτη». Γιατί δεν συμβαίνει αυτό; Επειδή κάποιοι θέλουν να καρπωθούν οι ίδιοι τα μέγιστα (αν όχι τα πάντα) από την κρίση που «φυτεύθηκε» στο «οικόπεδο» Ελλάδα (όπως χαρακτήρισε την πατρίδα μας ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος όλως τυχαίως τοποθετείται σε υπουργεία άμεσου ενδιαφέροντος της τρόικας…).
Ενέργεια, λοιπόν. Η λέξη που «κρύβει» την απάντηση. Πετρέλαιο, φυσικό αέριο και υπόλοιπος ορυκτός πλούτος, είναι η στόχευση των «δανειστών» μας. Ενέργεια που «κρύβεται» (ή τουλάχιστον μέχρι πριν 8 μήνες εθεωρείτο γραφικός οποιοσδήποτε αναφερόταν σε αυτήν) σχεδόν σε ολόκληρη την χώρα. Ενδεικτικό του σχεδιασμού κλοπής του Ελληνικού ενεργειακού πλούτου, είναι η απόφαση και ανακοίνωση -από την κυρία Μέρκελ- παύσης λειτουργίας των πυρηνικών εργοστασίων της Γερμανίας. Και πού θα βρει η Γερμανία ενέργεια για να καλύψει τις ανάγκες της, αφού είναι μία εξαρτώμενη ενεργειακά οικονομία; Μα, από το «οικόπεδο» Ελλάδα, το οποίο φέρεται να έχει τεράστια αποθέματα νοτίως της Κρήτης, στο Ιόνιο και φυσικά νοτίως του Καστελλόριζου αλλά και στο βόρειο και ανατολικό Αιγαίο (χωρίς να ξεχνάμε τον Θερμαϊκό κόλπο).
Και πως μπορεί η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τον ενεργειακό αυτό πλούτο, δεδομένης της οικονομικής της κατάστασης, αλλά και της μη ύπαρξης σχετικής τεχνογνωσίας; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται στην λέξη αυτοκυριαρχία. Μόνο εάν επανέλθουμε σε κατάσταση ενός αυτοκυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους, θα μπορέσουμε να απαντήσουμε στο συγκεκριμένο ερώτημα. Με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό.
Στην περίπτωση που διώξουμε τις κατοχικές δυνάμεις και τους εγχώριους υπαλλήλους τους, τότε… όλα είναι δυνατά. Για την ακρίβεια, μέσα σε έναν μόνο μήνα μπορούμε να αντιστρέψουμε τα όσα σήμερα συμβαίνουν… Το όλο ζήτημα δεν είναι εάν μπορούμε, αλλά εάν πραγματικά θέλουμε να αγωνιστούμε για να κρατήσουμε όσα θέλουν να μας κλέψουν, εάν πραγματικά θέλουμε να παλέψουμε για να ξαναγίνουμε ανεξάρτητοι, αυτοκυρίαρχοι και ελεύθεροι.
Για να γίνουν αυτά, αρκεί να έρθουμε σε επαφή με μία ισχυρή εβραϊκή τράπεζα και να της ανακοινώσουμε πως θέλουμε –ως χώρα- να εκδοθεί ένα ομόλογο αξίας 3 τρισ. Ευρώ (με δική της προνομιακή συμμετοχή), προκειμένου να παραχωρηθεί το ενεργειακό κοίτασμα νοτίως της Κρήτης σε όποιον ή όποιους μετάσχουν στην αγορά του. Αφού συμφωνήσουμε το ποσοστό της τράπεζας (από 0,20 έως 0,30% επί του ομολόγου), μπορούμε να θέσουμε ακόμη και όρους συμμετοχής στο ομόλογο αυτό (π.χ. εξαίρεση της Γερμανίας –ακόμη και μέσω άλλων αγοραστών-, περιβαλλοντικούς όρους, οικονομικούς όρους που θα αφορούν προσλήψεις χιλιάδων Ελλήνων, μη συμμετοχή όσων κρατούν Ελληνικά ομόλογα παρά μόνο εάν δεχτούν «κούρεμα» της τάξης του 80% κ.α.). Τέλος, απαιτούμε την ολοκλήρωση της διαδικασίας εντός ενός μηνός…
Πιστεύει κανείς πως δεν θα τρέξουν να συμμετάσχουν σε αυτό το ομόλογο όλοι οι ισχυροί; Ρώσοι, Αμερικανοί, Κινέζοι, Ινδοί και άλλοι, θα ζητήσουν να συμμετάσχουν. Βλέπετε, οι ενεργειακός χάρτης έχει ήδη οριοθετηθεί. Όλοι τους γνωρίζουν τι συμβαίνει και τι υπάρχει κάτω από την λεκάνη του Ηροδότου (Κρήτη), καθώς και νοτίως του Καστελλόριζου (το οποίο επισκέφθηκε off the record η κ. Χίλαρι Κλίντον προ εξαμήνου, συνοδευόμενη από συμβούλους για την ενέργεια). Ένας μήνας, λοιπόν, στον οποίο θα υπάρχει απόλυτη ετοιμότητα στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στα σύνορα, για να μην υπάρξουν «πρόθυμοι» να «πιέσουν» για «αλλαγή πλεύσης». Εάν δείξουμε στους «φίλους», στους «εταίρους» και στους «συμμάχους» πως είμαστε διατεθειμένοι να προκαλέσουμε την ιστορία, πως σεβόμαστε τους εαυτούς μας και υπερασπίζουμε τα συμφέροντά μας, τότε θα κερδίσουμε τον σεβασμό τους και από δουλικά τους θα γίνουμε ομοτράπεζοί τους.
Ένας σώφρων πολίτης μπορεί να αναρωτηθεί: Και γιατί οι Έλληνες πολιτικοί δεν κινήθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση; Γιατί προτίμησαν να συνεργαστούν με τον Τόμσεν (ο οποίος δήλωσε πως στις συναντήσεις με την Ελληνική πλευρά υπήρχαν οι ίδιες σκέψεις και στις δύο πλευρές) και αρνήθηκαν να υπερασπιστούν τα Ελληνικά συμφέροντα;
Ίσως η απάντηση βρίσκεται στους πρότερους πολιτικούς χρόνους και δράσεις. Τότε που τα 500 εκατομμύρια (δραχμές) ήταν ένα «δωράκι» σε έναν υπουργό, τότε που κλείνονταν συμφωνίες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς με πολλαπλάσια χρήματα, τότε που η Siemens έκανε ό,τι ήθελε κόβοντας και ράβοντας, αναδεικνύοντας και εξαφανίζοντας, χρήμα και πολιτικούς.
Η απάντηση ίσως να βρίσκεται σε συρτάρια και υπολογιστές ξένων μυστικών υπηρεσιών που παρακολουθούσαν τον βίο και την πολιτεία ενός εκάστου των πολιτικών της Ελλάδας… και σήμερα απλά τους θύμισαν τα «έργα» τους.
Ίσως γι αυτόν τον λόγο να τρέχουν έντρομοι και να ψηφίζουν όλα όσα τους δίνουν, χωρίς καν να διαβάσουν (καλά, για να μελετήσουν, να σκεφτούν, να αντιπροτείνουν κ.α. δεν γίνεται καν λόγος) τα χαρτιά – νόμους, ψηφίζοντας «ναι σε όλα», ευελπιστώντας πως δεν θα υπάρξουν «διαρροές» του πρότερου πολιτικού τους βίου.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι αποκλειστικώς πολιτικό. Οποιοσδήποτε μπορεί να διαφωνεί με αυτό, αλλά, δυστυχώς, η πραγματικότητα επιβεβαιώνει την επιτηδευμένη ανικανότητα λογικής προσέγγισης του σημερινού γίγνεσθαι από το πολιτικό προσωπικό.
Εάν δεν αντικατασταθεί ολόκληρο το υπάρχον πολιτικό σκηνικό και προσωπικό, εάν δεν προχωρήσει ο Έλληνας πολίτης στο δικαίωμα της αυτοσυντήρησής του διαγράφοντας δια παντός τους ανύπαρκτους πολιτικούς δίνοντας διέξοδο στο σχεδιασμένο αδιέξοδο, ανακτώντας την εθνική (και πολιτική) αυτοκυριαρχία και ανεξαρτησία, τότε το σήμερα θα φαντάζει σαν παράδεισος μπροστά στο «Βαλκανικό μοντέλο» (τελευταία εικαστική προσέγγιση των ΜΜΕ για τους μισθούς Βουλγαρίας που απαιτεί η τρόικα για την Ελλάδα) που με ταχύτατους ρυθμούς ετοιμάζονται να επιβάλουν οι κατοχικές δυνάμεις και οι (εξ)υπηρετούντες αυτές.
Εάν δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε "πολίτες" ενός εικονικού κράτους, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε... εάν δεν τολμήσουμε εμείς να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, πρέπει να είμαστε σίγουροι πως θα βρεθούν (και ήδη βρέθηκαν) άλλοι που θα θελήσουν να μας πάρουν όλα όσα έχουμε... και δεν θα σταματήσουν στην κλοπή της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας μας... Να είστε σίγουροι γι αυτό.
Κωνσταντίνος
ΥΓ: Και όταν όλα τελειώσουν καλά, θα μπορούμε με την άνεσή μας να τακτοποιήσουμε "τους λογαριασμούς" μας και με τους ριψάσπιδες, τους μειοδότες, τους νενέκους και τους τσολάκογλου που (συν)εργάστηκαν για την κατασυκοφάντηση, την εξαθλίωση και την υποδούλωσή μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου