Μετά τον κορωνοϊό,τι;

Χωρίς να μπαίνουμε σε"θεωρίες συνωμοσίας" για το αν ο ιός είναι δημιούργημα ανθρώπινο με σκοπό να καταστρέψει οικονομίες και ανθρώπους, αν ευθύνεται το 5g, αν πίσω από αυτό είναι ο Bill Gates, ο Ρότσιλντ, το βαθύ κράτος οι μασόνοι, η νέα τάξη πραγμάτων,η λέσχη Bilderberg ή ότι άλλο έχει ακουστεί αυτό το διάστημα (άλλωστε αυτά ή δεν θα φανούν ποτέ ή θα φανούν μετά από πολλά χρόνια), γεγονός είναι ότι ακόμα και όταν παρέλθει ή πανδημία του κορωνοΐού, ο κόσμος όπως τον ξέραμε δεν θα είναι πλέον ο ίδιος.

Ήδη πήραμε μία γεύση για το πόσο εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί ο κόσμος παγκόσμια. Πόσο εύκολα μπορούμε να τρομοκρατηθούμε όλοι, πόσο εύκολο είναι θα μπούμε σε ένα "καβούκι", πόσο εύκολο είναι να καταστραφούν οι οικονομίες.

Με τα δύο πρώτα δεν θα ασχοληθούμε προς το παρόν γιατί είναι άμεσα εξαρτώμενα από το αν ο ιός είναι ανθρώπινο "δημιούργημα" και αν ναι,ποιος τον έφτιαξε. Όμως το τρίτο είναι εύκολο να υποθέσει κάνεις τι περίπου εξέλιξη μπορεί να έχει.

Όλοι παραδέχονται ότι ακόμα και τώρα να λήξει η πανδημία, η παγκόσμια οικονομία θα έχει μία ύφεση από 5 έως 12%. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι κάθε κράτος θα χει πολύ λιγότερα χρήματα να διαθέσει στις υποδομές του, στους εξοπλισμούς του, στις κοινωνικές παροχές, στους ίδιους τους πολίτες.

Οι τρόποι να αντιμετωπιστεί όλο αυτό από τα κράτη,είναι γνωστοί πλέον. Είτε δανειζόμενα με επιτόκια ανάλογα με τη φερεγγυότητα τους (και φυσικά αυξάνοντας το δημόσιο χρέος τους με ότι αυτό συνεπάγεται), είτε περικόπτοντας τις δαπάνες (υπάρχουν βέβαια και χώρες όπως οι ΗΠΑ δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα από όλα αυτά, παρά να κόψουν στο νομισματοκοπείο τους μερικά ακόμα τρισεκατομμύρια δολάρια),είτε τέλος με συνδυασμό και των δύο παραπάνω.

Στην περίπτωση του δανεισμού, κερδισμένα είναι τα κράτη που είτε έχουν πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, είτε ελάχιστα ελλείμματα και όσον αφορά την Ευρώπη η μοναδική χώρα που εμπίπτει η σε αυτήν κατηγορία είναι η Γερμανία. Αυτή μπορεί να δανειστεί με μηδενικά επιτόκια και να επενδύει, αγοράζει, εξαγοράζει, ότι κινείται ή είναι ακίνητο (τουλάχιστον στην Ε.Ε). Ήταν ούτως ή άλλως το αφεντικό της, πλέον θα γίνει ο μονοκράτορας της. Οι υπόλοιπες χώρες, ακόμα και οι πιο ισχυρές οικονομικά στην Ευρωζώνη όπως η Γαλλία,η Ιταλία,η Ισπανία θα αναγκαστούν είτε να δανεισθούν υψηλά επιτόκια (με τα αποτελέσματα που είπαμε πιο πάνω), είτε να περικόψουν τις δαπάνες τους, είτε και τα δύο μαζί. Περικοπή δαπανών σημαίνει περαιτέρω φτωχοποίηση του λαού, μεγαλύτερη ανεργία, πολιτική αστάθεια, κοινωνικές εντάσεις, αύξηση του Ευρωσκεπτικισμού, κοινωνικός αυτοματισμός, δημιουργία ακραίων σχηματισμών, ανάμεσα στα άλλα. Θα πει κανείς ότι ήρθε το τέλος της Ε.Ε. Μπορεί να γίνει και αυτό αν Γερμανία δεν βρει έναν τρόπο,πετώντας μερικά "κοκαλάκια" στις ισχυρές οικονομίες της Ευρωζώνης, πράγμα που έχει ξανακάνει μέχρι τώρα. Επομένως και πάλι το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι ανίσχυροι της Ευρωζώνης.

Και η Ελλάδα που βρίσκεται; Φυσικά στους ανίσχυρους. Μετά από μια περίοδο δεκαετούς μνημονίου,εκατομμύρια ανέργους,συρρίκνωση εισοδημάτων των πολιτών, περικοπές στο κράτος πρόνοιας,στην άμυνα κλπ,είτε τον ένα δρόμο πάρει είτε τον άλλον, θα βρεθεί σε μία θέση εκκίνησης ακόμη χειρότερη από εκείνη που ήταν το 2010. Με μεγαλύτερη ανεργία, μεγαλύτερα ελλείμματα, μεγαλύτερο δημόσιο χρέος, περικοπές συντάξεων και μισθών, ακόμη λιγότερα εργασιακά δικαιώματα και ξεπούλημα όσων ακόμα έχουν μείνει απούλητα. Αν σε όλα αυτά προσθέσετε και τα δύο διαχρονικά προβλήματα,μεγαλύτερα ακόμα και από όσα προαναφέραμε,δηλαδή τον κακό της γείτονα (ή καλύτερα τους κακούς της γείτονες) και το πρόβλημά της μετανάστευσης (και λαθρομετανάστευσης),τότε το μείγμα γίνεται εκρηκτικό! Αλλά και για αυτά να αναφερθούμε εν ευθέτω χρόνω.. Με όλα αυτά που αναφέρουμε παραπάνω δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να πάψουμε να μένουμε σπίτι ή να μην υπακούμε στις εντολές που μας δίνονται για την μη περαιτέρω εξάπλωση του κορωνοΐού, ούτε ότι αν ήταν με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό. Εδώ ακόμα και μεγάλες χώρες όπως η Αγγλία που πήγαν να διαφοροποιήσουν τη στάση τους έναντι των υπολοίπων, γύρισε γρήγορα πίσω πληρώνοντας βαρύ τίμημα, όπως και η Ιταλία που ξεκίνησε παίρνοντας το πολύ χαλαρά.

Κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Πόσο μεγάλο είναι-ήταν, θα το δείξει ο χρόνος. Ίσως τελικά να ήταν μικρότερο από όσο παρουσιάστηκε και να μη χρειαζόντουσαν όλα αυτά τα μέτρα και οι επιπτώσεις που τα συνοδεύουν, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε τώρα ούτε μπορούμε να είμαστε σίγουροι.Μόνο να κάνουμε εικασίες μπορούμε και αυτό δεν βοηθάει όσο δεν είμαστε σίγουροι. Καλή Ανάσταση Συνέλληνες!

Η εκμυστήρευση ενός φίλου..

Κάποιος που πέρασε και περνάει μια μεγάλη περιπέτεια υγείας(πολύ πριν τον κορωνοϊό) είπε"και τώρα γράφε"...

Δείτε τώρα και νιώστε τι χάνατε τόσο καιρό. Τις αγκαλιές που κάνατε μηχανικά και δεν τις αισθανόσασταν βαθιά.

Τη χειραψία που τη δίνετε σχεδόν από ανάγκη και "χαλαρά".

Το περπάτημα, την βόλτα, το τρέξιμο στη φύση και στην εξοχή . Το να ακούτε τριγύρω σας τους ήχους.

Τη θάλασσα και το μπάνιο που το είχανε κάτι σαν δεδομένα(ειδικά όσοι τα είχατε στα πόδια σας).

Τον καθημερινό σας καφέ που τον πίνατε σαν κάτι που απλά έπρεπε να γίνει, σαν αγγαρεία, είτε με τους φίλους σας, είτε με την οικογένεια, τον άνθρωπο σας..

Τα μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, που οι περισσότεροι το θεωρούσαν σαν μία απλή υποχρέωση. Με τα τραγούδια, τα γέλια, το τσούγκρισμα των ποτηριών, το "στην υγειά μας".

Τη βόλτα των γονιών με τα μικρά τους παιδιά στις παιδικές χαρές, στα πάρκα, στα λούνα παρκ, στις κούνιες. Την παρουσία σας σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Σε γάμους, βαφτίσια, ακόμα και σε κηδείες που αποχαιρετούσατε αγαπημένα σας πρόσωπα.

Τα ταξίδια που κάνατε ή που μπορούσατε να κάνετε στο εξωτερικό ή στην όμορφη πατρίδα μας. Το απλό περπάτημα στο δρόμο είτε πηγαίνοντας στη δουλειά, είτε για ψώνια, είτε απλά για βόλτα. 

Τον αγώνα της ομάδας σας(που μερικές φορές κατέληγε σε κίνδυνο για τη σωματική σας ακεραιότητα επειδή ο φανατισμός σας,δεν σας άφηνε να χαρείτε το θέαμα,αλλά θέλατε τον αφανισμό του αντιπάλου) ή απλά τη παρακολούθηση ενός σπορ. Όλα αυτά που θεωρούσατε δεδομένα,συνηθισμένα και ρουτίνα,όλα αυτά που αναβάλλατε για την επόμενη φορά(λες και το αύριο το έχει εξασφαλίσει κανείς μας).

Και ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο φίλε μου; Πως όταν λήξει αυτή η δοκιμασία, δεν θα περάσει πολύς καιρός θα τα ξεχάσετε όλα, θα τα ξανά θεωρήσετε δεδομένα και δε θα τα εκτιμάτε και πάλι. Πως δεν θα σας γίνει μάθημα,ούτε θα σας κάνει καλύτερους ανθρώπους όλο αυτό που περνάτε τώρα και θα πρέπει να έρθει το επόμενο χτύπημα για να σας υπενθυμίσει πως στα λίγα είναι τα πολλά και πως έχουμε παραφορτώσει τη ζωή μας με άχρηστα πράγματα που αντί να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη, μας βουλιάζουν(σαν βαρίδια που είναι πάνω μας).

Θα είναι κρίμα κι άδικο, αν και όταν περάσουμε αυτή τη δοκιμασία, να μη χαμογελάμε πραγματικά όταν χαιρόμαστε. Να μην αισθανόμαστε πραγματικά το δέρμα του άλλου όταν το αγγίζουμε. Να μην κάνουμε την αγκαλιά,την χειραψία, με ένταση και πάθος, όταν βρίσκουμε μπροστά μας ένα αγαπημένο πρόσωπο. Να μη δείχνουμε πραγματικά την αγάπη μας με πράξεις που τις εισπράττει (όχι απλά τις καταλαβαίνει ή θεωρούμε ότι..εννοούνται) ο άνθρωπος που αγαπάμε. Να μη σεβόμαστε το περιβάλλον, αυτό που ανάσανε με την απουσία μας όλο αυτό το διάστημα, τα ζωντανά που είναι αδέσποτα στους δρόμους,αυτά που είναι ακόμη ελεύθερα στη φύση, αλλά και αυτά που έχουμε σπίτι μας. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να ζήσουμε ξανά,όταν τελειώσει όλο αυτό,αλλά πρέπει αυτή τη φορά να την αρπάξουμε από τα μαλλιά και να ζήσουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ Γιατί στο μέλλον μπορεί να ξαναϋπάρξει ανάλογη κατάσταση και αν κάτι μας έδειξε αυτή η ιστορία με τον Covid 19 είναι πως ο άνθρωπος δεν είναι άτρωτος, δεν είναι ο ηγέτης του πλανήτη, δεν είναι το κέντρο της γης. Είναι απλά ένα κομμάτι της, ένα κομμάτι της μηχανής της. Και να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως καμία μηχανή δεν καταστράφηκε επειδή πάλιωσε ή καταστράφηκε. ένα κομμάτι της, ειδικά αν αυτό το κομμάτι εμπόδιζε όλη τη μηχανή να δουλέψει κανονικά και αρμονικά.
Και τώρα,αποφασίστε όλοι εσείς που τα είχατε όλα δεδομένα,τι θέλετε να γίνει,μετά τη παρέλευση της δοκιμασίας. Μια ευκαιρία να γίνεται όλοι καλύτεροι άνθρωποι για εσάς,τα παιδιά σας,τις μεταγενέστερες γενεές ή θα την αφήσετε να φύγει,να σας προσπεράσει και πάλι από την αρχή,που μπορεί να είναι και το τέλος;